Δραστηριότητες

Διασκέδαση 

Η Κασσάνδρα φημίζεται για τη διασκέδαση που προσφέρει, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, σε όλους όσους την επισκέπτονται. Εδώ το κέφι μοιάζει να μην σταματά ποτέ! Η διάθεση αρχίζει να ανεβαίνει από νωρίς το πρωί στις παραλίες και τα beach bar, που ξέρουν να φτιάχνουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να μπορεί να απολαύσει ο κάθε επισκέπτης όσο το δυνατόν καλύτερα τον ήλιο και τη θάλασσα. Όταν φτάσει το βράδυ, απολαύστε ένα υπέροχο δείπνο σε κάποιο από τα πολλά εστιατόρια της Χερσονήσου με θέα την θάλασσά ή το βουνό. Μετά το φαγητό χαλαρώστε μ’ ένα ποτό σε κάποιο από τα πολλά καφέ-μπαρ που υπάρχουν σε όλα τα χωριά διασκεδάζοντας με διάφορα μουσικά ακούσματα και είδη από τζαζ, ποπ, ροκ έως και ελληνική μουσική ανάλογα με την ώρα και τη διάθεση. 

Πολιτισμός

Ακρογωνιαίας σημασίας για την ανάπτυξη του Πολιτιστικού Τουρισμού στην Κασσάνδρα είναι τι Φεστιβάλ Κασσάνδρας. Μετρώντας 25 χρόνια ζωής έχει φιλοξενήσει διεθνούς φήμης καλλιτέχνες όπως τον Ray Charles, τον BB King, τη Joanne Baese και Έλληνες δημιουργούς οπως το Δημήτρη Σγουρο, την Ευανθία Ρεμπούτσικα, τη Χαρούλα Αλεξίου, την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και δεκάδες άλλους καλλιτέχνες που δίνουν υπεραξία στον πολιτιστικό αυτό Θεσμό. Θίασοι του Εθνικού και Κρατικού Θεάτρου και ηθοποιοί που κοσμούν το Ελληνικό Θεατρικό στερέωμα δίνουν κάθε καλοκαίρι το παρόν σ’αυτή τη γιορτή πολιτισμού! Το Φεστιβάλ ανοίγει τις πύλες του τον Ιούλιο και παραδοσιακά ολοκληρώνεται στο τέλος Αυγούστου. Διαδραματίζεται στο Αμφιθέατρο της Σίβηρης, χωρητικότητας 3500 θέσεων. Πρόκειται για το στολίδι της περιοχής που κάθε χρόνο υποδέχεται χιλιάδες “θιασώτες” του οι οποίοι το παρακολουθούν με προσήλωση. Παράλληλα σε κάθε περιοχή της Κασσάνδρας κάθε καλοκαίρι εκτυλίσσονται εκδηλώσεις όπως η γιορτή μελιού στη Φούρκα, η γιορτή του Γαύρου στη Ν.Σκιωνη, το τριήμερο του Αποστόλου Παύλου στη Ν. Φώκαια, το καρναβάλι στο Πολύχρονο, τα Κασσανδρώμενα και η Κασσανδρούπολη στην Κασσάνδρεια, η γιορτή των Αγγέλων στη Χανιώτη, ο δεκαπενταύγουστος στο Παλιούρι, η γιορτή μελιού στην Αγία Παρασκευή, οι μουσικές εκδηλώσεις και η γιορτή του Τραχανά στην Άφυτο, οι εκδηλώσεις στο Κρυοπηγή και η γιορτή του Αγίου Παντελεήμονα στην Καλλιθέα.

Λαογραφικό Μουσείο  “Κτίριο Αλετρά“

Το κτίριο Αλετρα βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της Αφύτου. Κτίσθηκε το 1889 από τον Τριαντάφυλλο Αλετρα. Είναι ένα αξιόλογο δείγμα αστικής αρχιτεκτονικής και εκφράζει τον επαρχιακό νεοκλασικισμό που επικράτησε στη Μακεδονία στις αρχές του 19ου αιώνα.

Σήμερα χρησιμοποιείται ως χώρος πολιτισμού. Στο ισόγειο υπάρχει δανειστική βιβλιοθήκη και ένας εκθεσιακός χώρος που φιλοξενεί εκθέσεις των συλλόγων του χωριού καθώς και διαφόρων καλλιτεχνών. Στο υπόγειο υπάρχει η συλλογή αγροτικών εργαλείων ενώ στον όροφο αναπαρίσταται ένα παραδοσιακό σπίτι της Αφύτου. Όλα τα εκθέματα του μουσείου (έπιπλα, υφαντά, μαγειρικά σκεύη, εργαλεία) είναι ευγενικές χορηγίες των κατοίκων του χωριού.

Λαογραφικό Μουσείο  “Αρχοντικό Οικονόμου”

Το Λαογραφικό Μουσείο Κασσάνδρειας δημιουργήθηκε το 2003, σας υποδέχεται στο χώρο του και σας υπόσχεται ένα ταξίδι μνήμης στο παρελθόν του τόπου. Τα εκθέματα προσπαθούν να δώσουν μια εικόνα της ζωής στην Κασσάνδρεια κατά τον προηγούμενο αιώνα.  Στον όροφο του κτιρίου στήθηκε ένα μονοκάμαρο σπίτι. Κυρίαρχο έκθεμα ο αργαλειός και γύρω του διάφορα υφαντά που με περισσή τέχνη και μεράκι είχαν υφάνει Κασσανδρινές κοπελιές.  Σε άλλο χώρο μπορεί κανείς να δει εργαλεία και αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν σε διάφορα επαγγέλματα. Στους τοίχους υπάρχει μια μεγάλη συλλογή ασπρόμαυρων φωτογραφιών από τοποθεσίες και στιγμιότυπα της ζωής στην Κασσάνδρα του περασμένου αιώνα.

Λαογραφικό Μουσείο Πολυχρόνου

Το Λαογραφικό Μουσείο ιδρύθηκε το 2014, είναι δημιούργημα του Πολιτιστικού Συλλόγου Πολύχρονου. Βρίσκεται πίσω από τον Ναό του Αγ. Αθανασίου, και διπλά στο κοινοτικό κατάστημα. Σκοπός του Μουσείου είναι η διατήρηση της πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς.    Έκθεση αγροτικών εργαλείων, εξοπλισμού και σκευών για την παρασκευή του ψωμιού, ειδών μελισσοκομικής και εξοπλισμού ξυλουργικής τέχνης.  Υπάρχει ενότητα με τον  εξοπλισμό υφαντουργίας, εργαλεία και είδη καθημερινής οικιακής χρήσης, παραδοσιακές στολές-φορεσιές. Φωτογραφικό υλικό του χωριού, ιστορικά έγγραφα, χάρτες, χαρτονομίσματα και φωτογραφικό υλικό από αρχαιολογικά ευρήματα του χωριού. Το Μουσείο διαθέτει ακόμη μικρή βιβλιοθήκη με ιστορικού περιεχομένου βιβλία, η οποία διαρκώς εμπλουτίζεται με καινούριες εκδόσεις και τίτλους.

ΠΡΟΣΚΗΝΥΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΙΣ

Αγίασμα του Αγίου Παύλου – Ν.Φώκαια

Ένα εξωκκλήσι λαξευμένο στο βράχο που σύμφωνα με την παράδοση βρήκε καταφύγιο ο Απόστολος των Εθνών Παύλος όταν επισκέφθηκε την περιοχή για να διδάξει. Στο εξωκλήσι αναβλύζει Αγίασμα το οποίο παίρνουν ως ευλογία οι πιστοί. Ο χώρος είναι ανοιχτός για τους προσκυνητές οι οποίοι μπορούν να μπουν και να περπατήσουν σε στοά μήκους περίπου 10 μέτρων ώσπου να φθάσουν σε μία ορθογώνια αίθουσα, στην οποία , σύμφωνα με την παράδοση , κατέλυσε ο Απόστολος Παύλος.

Ξωκκλήσι Παναγίας Φανερωμένης

Το πανέμορφο αυτό εξωκλήσι βρίσκεται σε απόσταση 2 km από τη Ν. Σκιώνη και χρονολογείται από τον 16ο αιώνα. Στο ναό φυλάσσεται εικόνα της Παναγίας ζωγραφισμένη σε όρθια βάση αγάλματος. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, η εικόνα έφτασε στο εξωκλήσι πλέοντας από τη Θεσσαλία. Στο εσωτερικό του ναού οι επισκέπτες μπορούν να διαβάσουν το κείμενο της ιστορίας και των θαυμάτων της εικόνας της Παναγίας Φανερωμένης.

Ιερά Μονή Οσίου Ιωάννη Του Ρώσου

Η Ιερά Μονή Οσίου Ιωάννου του Ρώσου βρίσκεται στην κορυφογραμμή της χερσονήσου Κασσάνδρας, στην ευρύτερη περιοχή του Πευκοχωρίου. Πρόκειται για Ιερό Ησυχαστήριο που επισκέπτεται, ειδικά το καλοκαίρι, πλήθος πιστών.

Ι.Ναός Αγίου Δημητρίου – Αφύτου
Κτίσθηκε το 1858 στα ερείπια παλαιότερου ναού αφιερωμένου στον ίδιο Άγιο ο οποίος καταστράφηκε το 1821, στο Χαλασμό της Κασσάνδρας, όπως και ολόκληρο το χωριό.
Πρόκειται για τρίκλιτη  βασιλική με τρούλο, ενσωματωμένο κωδωνοστάσιο, νάρθηκα και αυλή. Κτίσθηκε από βορειοηπειρώτες τεχνίτες με την προσωπική βοήθεια των κατοίκων του χωριού. Μεγάλη ήταν η συνδρομή του Σιμωνοπετρίτη μοναχού Φίλιππου.
Το τέμπλο του ναού είναι ξυλόγλυπτο με ζωγραφιστό φυτικό διάκοσμο και κοσμείται με εικόνες του 19ου αιώνα έργα του Γεωργίου Αθανασίου από την Γαλάτιστα.
Στο κεντρικό κλίτος του ναού υπάρχει η εικόνα της Παναγίας της Αφυτιώτισσας έργο του 14ου αιώνα από την Κωνσταντινούπολη.

Ναό της Γέννησης της Θεοτόκου(1850)

Μέσα από πλακόστρωτα σοκάκια οδηγείται ο επισκέπτης στον κεντρικό ναό της Γέννησης της Θεοτόκου, πού κτίστηκε το 1850. Στο συγκεκριμένο ναό ενδιαφέρον παρουσιάζουν το παλιό καμπαναριό, το γλυπτό υπέρυθρο τόξο (παλαιοχριστιανικό με ανάγλυφες παραστάσεις), που βρίσκεται στη Δυτική είσοδο και προέρχεται από το τέμπλο του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης, ο πλούσιος διάκοσμός του, αναδεικνύοντας την ιστορική αλλά και θρησκευτική αξία του ναού.

Το ναυάγιο του πλοίου «Μυτιλήνη».

Βρίσκεται ΒΔ του όρμου Κύψας, στη χερσόνησο της Κασσάνδρας. Το «Μυτιλήνη», ένα παλιό γερμανικό motorship, ναυπηγήθηκε το 1941 και πραγματοποιούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη – Μυτιλήνη μεταφέροντας είδη πρώτης κατανάλωσης (λάδι, δημητριακά, κρασί). Το «Μυτιλήνη» βούλιαξε το 1961 αφού χτύπησε σε ύφαλο έπειτα από δυνατή καταιγίδα.

Ο όρμος Κουρσάρου

Αν βρίσκεστε στην Κασσάνδρα, τότε ο όρμος Κουρσάρου, στο Παλιούρι , μπορεί να αποδειχθεί πολύ αξιόλογη επιλογή για καταδύσεις. Το βάθος φθάνει τα 33 μέτρα και ο βυθός παρουσιάζει σπάνια ομορφιά.

Πόρτο Βαλίτσα

Στον όρμο Παλιουρίου ¨Πόρτο Βαλίτσα¨ , με βάθος κατάδυσης τα 30 μέτρα, μπορείτε να θαυμάσετε απότομα βράχια και καταφύγια χταποδιών, οστράκων και πολλών ψαριών.

Ιερό Άμμωνα Δια και Διονύσου

 Ένας από τους σημαντικούς ναούς που έχουν εντοπιστεί στη Χαλκιδική είναι αυτός του Άμμωνα Δία. Στη θέση αυτή της χερσονήσου της Κασσάνδρας ιδρύθηκε κατά το β’ μισό του 8ου αιώνα π.Χ., από τους Ευβοείς αποίκους της πόλης Άφυτις, ιερό Διονύσου που λατρευόταν μαζί με τις Νύμφες στο σπήλαιο κάτω από το βράχο στη νοτιοδυτική πλαγιά του χώρου. Στην επίπεδη επιφάνεια, στο βόρειο τμήμα του χώρου, ιδρύθηκε προς το τέλος του 5ου αι. π.Χ. ιερό του αιγυπτιακής προέλευσης θεού Άμμωνα Δία. Αρχικά, προς το τέλος του 5ου αι. π.Χ., κατασκευάστηκε ένας κτιστός βωμός, αλλά αργότερα, στο β’ μισό του 4ου αιώνα π.Χ., κτίστηκε δίπλα στο βωμό περίπτερος ναός δωρικού ρυθμού με λίθινο θριγκό (ανωδομή). Τον τελευταίο αντικατέστησαν με άλλο μαρμάρινο προς το τέλος του 3ου ή τις αρχές του 2ου αι. π.Χ. Τη στέγη του διακοσμούσαν πήλινες κεραμώσεις, ανάγλυφες και έγχρωμες. Η σχεδιαστική του αποκατάσταση είναι δυνατή με βάση τα αρχιτεκτονικά μέλη που βρέθηκαν διάσπαρτα. Στα ρωμαϊκά χρόνια (1ος – 2ος αι. μ.Χ.) ο ναός μετασκευάστηκε και με το υλικό του κτίστηκαν στη νότια στενή πλευρά του δύο βαθμιδωτές κατασκευές (κερκίδες), ενώ μεταξύ τους, επάνω στον παλαιότερο βωμό, κατασκευάστηκε άλλος μικρός βωμίσκος. Στον υπαίθριο αυτό χώρο καθισμένοι οι πιστοί πρέπει να παρακολουθούσαν κάποια δρώμενα. Όπως δείχνουν τα ευρήματα, η ρωμαϊκή φάση του ναού διήρκησε μέχρι την εποχή των διαδόχων του Μεγάλου Κωνσταντίνου, οπότε πρέπει να καταστράφηκε οριστικά. Τμήμα παλαιοχριστιανικού λουτρού που ανασκάφηκε στο βόρειο άκρο του χώρου σχετίζεται ενδεχομένως με συνέχιση της λατρείας στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, αλλά και αργότερα στη μεσοβυζαντινή περίοδο.

Αρχαία Μένδη

Η αρχαία Μένδη, η οποία γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθηση εξαιτίας των εξαγωγών του περίφημου Μενδαίου οίνου, ήταν μια από τις αποικίες, τις οποίες ίδρυσε η Ερέτρια στη χερσόνησο της Παλλήνης τον 8ο αι. π.Χ. Ο κυρίως αρχαιολογικός χώρος, έκτασης 1200 x 600 μ., εντοπίζεται στο επίπεδο πλάτωμα και τις πλαγιές ενός πευκόφυτου λόφου ο οποίος καταλήγει ομαλά προς την θάλασσα.. Στην ακρόπολη ή Βίγλα, η οποία εκτείνεται στο ψηλότερο, νοτιοανατολικό σημείο του λόφου, αποκαλύφθηκαν υπόγειοι αποθηκευτικοί χώροι με κεραμική (συστάδες από λάκκους-αποθέτες) από τον 12ο έως τον 7ο αι. π.Χ. Στο πλάτωμα, γνωστό και ως Ξέφωτο, δοκιμαστική τομή αποκάλυψε τμήμα τείχους της κλασικής πόλης. Στο “Προάστειο”, το οποίο αναφέρεται από τον Θουκυδίδη και το οποίο καταλαμβάνει την παραθαλάσσια εκτός τειχών περιοχή της αρχαίας πόλης, ερευνήθηκαν διαδοχικές φάσεις κατοίκησης από τον 9ο έως τον 4ο αι. π.Χ. Στο παράλιο νεκροταφείο, που εντοπίστηκε στην παραλία του ξενοδοχείου Μένδη, ερευνήθηκαν 241 συνολικά ταφές, κυρίως βρεφών και μικρών παιδιών, μέσα σε μεγάλα αγγεία, που χρονολογούντα από τα τέλη του 8ου έως τις αρχές του 6ου αι. π.Χ. Τα αγγεία ήταν κυρίως γραπτά, με φυτική και γεωμετρική διακόσμηση, ή και εγχάρακτα, και αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα του κεραμεικού ρυθμού της Χαλκιδικής.

Πύργος Ν. Φώκαιας ή Αγ. Παύλου

Σήμα κατατεθέν του χωριού, ο βυζαντινός αυτός Πύργος δεσπόζει επιβλητικός στο λόφο που βρίσκεται δεξιά του λιμανιού της Νέας Φώκαιας. Είναι πέτρινος, με ύψος 28μ. και είναι ο μοναδικός που σώζεται μέχρι τις επάλξεις του. Πιθανολογείται ότι κτίστηκε το 1407 σε θέση προϊστορικής εγκατάστασης, για την προστασία του μετοχίου της Μονής Αγ. Παύλου. Το 1821 πυρπολήθηκε και το 1976 ανακατασκευάστηκε η στέγη του. Γύρω από τον πύργο σώζονται ερειπωμένα τμήματα της ανατολικής και νότιας πτέρυγας του μετοχίου και ναΐσκος του 1868. Στον Πύργο, το 1821, είχε εγκατεστημένο το στρατηγείο του ο αρχηγός της επανάστασης στη Χαλκιδική Εμμανουήλ Παπάς.

Πύργος Σάνης 

Ο Πύργος Σάνη ή αλλιώς Πύργος Σταυρονικήτα, βρίσκεται στο λόφο του ξενοδοχείου Sani, εκεί που πιθανότατα βρισκόταν η ακρόπολη της αρχαίας Σάνης, της πόλης που είχαν κτίσει άποικοι από την Ερέτρια και ήταν μέχρι τα χρόνια των Ρωμαίων μια από τις ακμαιότερες πόλεις της Χαλκιδικής. Η ευρεία περιοχή μνημονεύεται με το τοπωνύμιο «Πύργος» από το 1346. Η περιοχή υπήρξε μετόχι της μονής Σταυρονικήτα. Ο Πύργος χτίστηκε το 1543 για την προστασία του μετοχίου, έχει ύψος 8μ και σώζεται μέχρι σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση.

Ρωμαϊκή Αγροικία

Στην παραλία της Μεγάλης Κύψας, ανακαλύφθηκε το 1972 κοντά στη θάλασσα αγροικία των Ρωμαϊκών χρόνων με ψηφιδωτά δάπεδα και πολλά μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη. Στο σημείο δημιουργήθηκε αργότερα παλαιοχριστιανικός ναός, που σύμφωνα με τους αρχαιολόγους είχε εντυπωσιακές ομοιότητες με την αρχιτεκτονική των κτηρίων της ρωμαϊκής εποχής.

Παλαιοχριστιανική Βασιλική Σωλήνα

Λίγα χιλιόμετρα έξω από την Καλλιθέα, στη θέση Σωλήνα υπάρχει η παλαιοχριστιανική εκκλησία του Σωλήνα που χρονολογείται τον 5ο αιώνα μ.χ., Είναι χαρακτηριστικό ότι το κεντρικό θέμα των ψηφιδωτών, ζεύγος ελαφιών μέσα σε παραδείσιο τοπίο, συναντάται τόσο στη Βασιλική του Σωλήνα. Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως και το σταυρόσχημο βαπτιστήριο, που είναι προσκολλημένο στο νάρθηκα του ναού, καθώς και τάφους με πήλινα αγγεία. Το μεσαίο κλίτος καταλαμβάνεται από ένα προγενέστερο κτίριο του 13ου αιώνα, που φαίνεται να ήταν πύργος.

Ναός του Ποσειδώνα

Το αρχαιότερο ιερό του Ποσειδώνα, βρίσκεται στο Ποσείδι, στην περιοχή που κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν αρχαία Μένδη. Ο ναός λειτουργούσε για περισσότερα από 1000 χρόνια, και υπάρχουν αναφορές σε αυτόν ακόμα από τον Θουκυδίδη και σε αγιορείτικα έγγραφα του 14ου αιώνα. Πιθανότατα κτίστηκε από τους Ερετριείς, οι οποίοι αποίκησαν τη Μένδη και είχαν προστάτη τους τον Ποσειδώνα. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως τέσσερα μεγάλα κτίρια: τον κυρίως ναό, δύο κτίρια εκατέρωθεν του ναού και ένα αψιδωτό κτίσμα στο ανατολικό μέρος αυτού. Το τελευταίο, που είναι και το αρχαιότερο, χρονολογείται από την πρωτογεωμετρική περίοδο (11ος-10ος αι. π.Χ.). Το δάπεδό του είναι πήλινο και οι τοίχοι είναι από μεγάλες κροκάλες.

Λιμάνι Αρχαίας Σκιώνης

Η αρχαία Σκιώνη τοποθετείται στη θέση «Μύτικας» μεταξύ της Νέας Σκιώνης και του Αγίου Νικολάου. Πρόκειται για ένα ύψωμα εξαιρετικά δυσπρόσιτο, που δεσπόζει πάνω από τη θάλασσα. Από τα νότια η πρόσβασή του δεν είναι δυνατή, καθώς η πλευρά του μπροστά από τη θάλασσα είναι απόκρημνη.
Η αρχαία πόλη ήταν χτισμένη στο ύψωμα μπροστά από τη θάλασσα, ενώ ο λόφος στα βόρεια ταυτίζεται με τον οχυρό λόφο που αναφέρει ο Θουκυδίδης μπροστά από την πόλη . Η πόλη φαίνεται ότι ήταν ισχυρά οχυρωμένη, αφού οι Αθηναίοι την πολιορκούσαν επί δύο χρόνια. Από την οχύρωσή της ήταν ορατά στις αρχές του 20ου αιώνα λίγα τμήματα ενός πύργου πάνω στο ύψωμα. Σε αυτό το σημείο τοποθετεί και την ακρόπολη της αρχαίας πόλης.
Σ’ ένα νόμισμα της αρχαίας Σκιώνης (500 π.χ. περίπου) εικονίζεται ο ομηρικός ήρωας Πρωτεσίλαος, ο οποίος αναφέρεται και ως ιδρυτής της πόλης. Σημαντικό ήταν το λιμάνι της Σκιώνης, το οποίο συνετέλεσε πολύ στην ακμή της. Τον 5ο π.χ. αιώνα η Σκιώνη, έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας, αλλά κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο προσχώρησε στους Σπαρτιάτες. Η Σκιώνη πλήρωσε ακριβά αυτή την αποστασία, αφού οι Αθηναίοι κατέλαβαν τη Σκιώνη, κατέσφαξαν ή πήραν σκλάβους τους κατοίκους της κι εγκατέστησαν σ’ αυτή Πλαταιείς, που είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους.